بسیاری از پناه‌جویان در جاده‌ی اصلی بین اردوگاه قدیمی موریا و اردوگاه جدید زندگی می‌کنند. صدیقه به همراه همسر و دو فرزندش و همچنین پنج خانواده‌ی دیگر در جنگلی در نزدیکی اردوگاه سوخته‌ی موریا زندگی می‌کند. شرایط بخصوص برای کودکان در اینجا بسیار سخت است. کودکان شب‌ها از خواب بیدار می‌شوند و می‌پرسند: «اینجا آتش گرفته، اینجا آتش گرفته؟ باید از اینجا برویم؟»
